Herkese kol kanat germiş biri olsam da kendi kanatlarım hep yoluk yoluktur benim


Uçmayı bile öğrenemeden atılmışım yuvamdan çoktan , tek başına öğrenmişim hayatı doğrusu ve yanlışıyla..


Unutulmuş gitmişim hevesle alınan ama okunmayan bir kitapmışçasına , tozdan solmuş rengim


Solmuş gitmişim saniyesinde , sanki dalından kopmuş bir çiçekmişçesine verilse bile sevgiliye


Meğerse ben, ait olamamışım hiç bir kimseye...