ait olduğumuz yerde değiliz

dünya ısınıyor insanlar soğurken

zaman geçmez oluyor hayatlar kısa

kızgın güneşe isyan ediyoruz 

yağmur gibi ağlamalarımızı gizlemiyor 

sesler yükseliyorken evrene 

içimizdeki çığlıklar duyulmasın diye 

makineler üretiyoruz 

zaman zaman gürültüden şikayet ediyoruz 

bizi duyamıyorlar diye değil aslında dinlemiyorlar diye

dinleseler anlayacaklar belki de

bu zıtlığı içimizde yaşatıyoruz

derinlerimizden geliyor gürültü

kim bilir belki de biz boşlukta süzülürken asıl içimizde yaşattığımız dünya ait olduğu yerden şikayet ediyordur