Sustur elindeki dilini!
Ki cehaletin karartmasın
Gecenin karanlığını delen parıldayan yakamoz.
Sen ay ışığında güzelsin.
Gündüze nispet gecenin makyajıyla özdeşsin.
....
Vurulur serpilir kahpe bilmeceler
Türdeş okları zahirden yana nasipsiz
Bilinmez enginlerin dehlizinde yalnız bir yıldız
İçilmez pınarından
Zemzem sandığın
Sağnıçların kokusunda bin kusmuk
İnsan bu değildir!
Soysuz kişiliğin aymazlığında
Karda izsiz, yağmurda tensiz,
Güneşte gölgesiz...
Nasıl gerçeğe aykırıysa
Fıtrata inat bu aykırılık neden?
...
...
Hiçlik deryasında zirveye tamah!
Bir karıncanın bir kıymığı aşması kadar hiç
Bir çekirge sıçrayışı kadar zaferdir ancak.
O ki olmadan ölmek, o ki bilmeden dövmek,
O ki farkındasız sövmek...
Akıl anlamadan yaptı demek
Ve sonrası... Aklını beğenmek!
Akıl kârı dedikleri bu olsa gerek...
