Sararmış bir çınar yaprağı savrulur rüzgarla, için sızlar
İmzalı sonbaharlardan geçtik oysa
Bu mevsim kimliksiz
Yolunu kendi bulan ırmağın döndüğü köşedeydik
Manzarası ırmak değil artık
Bu mevsimin çıkmaz sokakları var
Ağaçlar her fısıldadığında bir öpmek gelir, gitmezdi
Ki onların uzun kolları vardı
Bu mevsimin ağaçları sır tutmaz
