sahtekâr
yorulmadın mı
kendini kandırmaktan
baksana dünyana
burada
bardak damla damla kırılır
nefes seni alır
duvarlar bakar
dokunamazsın
dokunduğunu sandığın an
hayatın sana çarpmasından ibaret
duymazsın, fanusunun içi boşluk
tüm dalgaları yuttu, kara delik
yarım küren ay
tükendi okyanus
kraterlerinde boğuldun
konuşamadın hiç
ses tellerini oynatan soluk
ağzınla oluşturduğun harfleri
kendin yaratmadın
sürüde kalman için bıçakla kazındı
bu alfabe senin değil, öğretildi
anlayamam ki seni
sen anlayamazken kendini
okuyamam kapalı dudaklarını
saatinin akrebi
yelkovanı zehirledi
saniyeleri gömmek, günlük mutluluk hapın
trajedinden habersiz ütopyanda
her yirmi dört saati yitirdin
oyunbaz iblis
hayır, yalan söylemiyorum
duygularından bahsedemezsin
çünkü onlar senin iskeletin
labirent denklemin
kemiklerin
haritanı bulmak için
yık anatomini hadi
düştüğünde o zaman
meleklerin ağlarken
baktıkları yere dikkat et
çünkü şeytanın kopuk kanadında
kahramanının kırbaç izi, eskimedi
varlığına mahkûm
sadece yokluğun özgürlük
yabancı
kimsesizsin
dünya yerin değil
söyle doktora, bulsun karganı
alırsa onu göğüs kafesinden
sen de bomboş sayfasın
yalnız o vakit
sürüde kalırsın