sahtekâr

yorulmadın mı

kendini kandırmaktan

baksana dünyana

burada

bardak damla damla kırılır

nefes seni alır

duvarlar bakar

dokunamazsın

dokunduğunu sandığın an

hayatın sana çarpmasından ibaret

duymazsın, fanusunun içi boşluk

tüm dalgaları yuttu, kara delik

yarım küren ay

tükendi okyanus

kraterlerinde boğuldun

konuşamadın hiç

ses tellerini oynatan soluk

ağzınla oluşturduğun harfleri

kendin yaratmadın

sürüde kalman için bıçakla kazındı

bu alfabe senin değil, öğretildi

anlayamam ki seni

sen anlayamazken kendini

okuyamam kapalı dudaklarını

saatinin akrebi

yelkovanı zehirledi

saniyeleri gömmek, günlük mutluluk hapın

trajedinden habersiz ütopyanda

her yirmi dört saati yitirdin

oyunbaz iblis

hayır, yalan söylemiyorum

duygularından bahsedemezsin

çünkü onlar senin iskeletin

labirent denklemin

kemiklerin

haritanı bulmak için

yık anatomini hadi

düştüğünde o zaman

meleklerin ağlarken

baktıkları yere dikkat et

çünkü şeytanın kopuk kanadında

kahramanının kırbaç izi, eskimedi

varlığına mahkûm

sadece yokluğun özgürlük

yabancı

kimsesizsin

dünya yerin değil

söyle doktora, bulsun karganı

alırsa onu göğüs kafesinden

sen de bomboş sayfasın

yalnız o vakit

sürüde kalırsın