Kalbin aksak atışlarından anlarsın.
O kahredici acının boğaza doluşunu.
O ümitsiz ümidin kendini soldurmamak için cân çekişini.
Tek başına dağ olmaya çalışmaktan yorgun düşen rûhu.
Doğan güneşle batan güneş arasındaki zamânın su gibi akışını.
Hayâtı, kökleri çürümüş çiçeği...
