İşte buradayım üryan,
Zamandan yoksun zamana ilham.
Sığıntı gibi duvarların arasında kalmış, kolunu kanadını çaresizliğin bulvarında bırakmış. Dualara küsmüş, dualardan ummuş. Ne gömleklerinin ne de yollarının iki yakasını bir araya getirebilmiş.
Öze dönmek için sıyrılmak gerekir oysaki bütün kavramlardan.
Öze dönmek için kanaman ve kalbinle karşı karşıya oturman gerekir kriz masasında.
Hissedebilmen için nefesini yaşaman gereklidir.
Bazen bağırman bazen çağırman gerekir.
Çoğu zaman da beklemen istenir.
Beklerken yok olmak istersin.
İsterken hissedersin.
His yumaklarından doğru hissi seçme kavgası başlar. Oysa tek histi karşıdan görünen. Oysaki:
Yüzlerce hissetmenin yüzlerce yansımasıydı insan.
