Kâğıttan gemiler bıraktım toprağa

Ben Fatih değildim

Haliyle kazanamadım

Kaçacak yerim de yoktu

Oturdum bir kayaya

Gemilerimi taşladım

Çünkü mutlaka yıpranacak

Katladığım saman kağıtlarım


Dopdolu yokluklar varsa çatının altında

Nasıl yıkılır ki yürüyen haraben

Dört duvar üstüne geliyorsa

Tavanın çökmesini beklemeye gerek yok

Çünkü ne yürüyecek ne de gömülecek

Yüzmesini beklediğim umutlarım

Evet umutlarım dedim

Çünkü yaşıyorum

Çünkü yaşayabiliyorsam hayallerime tutsağım

Ve her şey taşlanabilecek kadar kursağımda

Burası dehşet bir lağım

Aldanma meyve ağaçlarına

Bok kokuyor koparacağın her salkım