Kâğıttan gemiler bıraktım toprağa
Ben Fatih değildim
Haliyle kazanamadım
Kaçacak yerim de yoktu
Oturdum bir kayaya
Gemilerimi taşladım
Çünkü mutlaka yıpranacak
Katladığım saman kağıtlarım
Dopdolu yokluklar varsa çatının altında
Nasıl yıkılır ki yürüyen haraben
Dört duvar üstüne geliyorsa
Tavanın çökmesini beklemeye gerek yok
Çünkü ne yürüyecek ne de gömülecek
Yüzmesini beklediğim umutlarım
Evet umutlarım dedim
Çünkü yaşıyorum
Çünkü yaşayabiliyorsam hayallerime tutsağım
Ve her şey taşlanabilecek kadar kursağımda
Burası dehşet bir lağım
Aldanma meyve ağaçlarına
Bok kokuyor koparacağın her salkım