içimdeki alaca at koşmuyor bugünlerde. Ayaklarından vurulmuş ama o engin bozkırlarda sekerek ilerliyor, failini de tanımıyor. Fakat biliyor, sonu çok uzak değil. Ayağından vurulan her atın kaderini yaşamaya mahkûm. Daha fazla acı çekmesin diye bir kez daha vurulacak, üçüncüye gerek kalmayacak. Tek farkla, bu sefer vurulan yalnızca ayak olmayacak.
