Ruhumun ruhu, canımın canısın
Cesur ve korkak
Özgür fakat tutsak yanımsın.
Sen aldanma benim gitmelerime
Mazur gör toy ruhumu
İnsan hiç kaçar mı kendinden?
İnsan kaçabilir mi kendinden?
Seninle öğrendim sevgilim
Ruhun rengine çamur yapışmaz
Toz tutmaz kör kalınmazmış.
Sen benim alaimisemamsın.
Şiir gibi tenin var,
Kaç mısra yazarsam yazayım
Kaç ahenk katarsam katayım
Yetmez sana
Çünkü ruhun,
Şiirden de üstündür.
Ama bilirim senin şairinde
Kaleminde yalnızca benim
Yazılmış ve yazılacak
Okunmuş ve okunacak
Her mısı-ran bendedir.
Sen benim alaimisemamsın.
Sensiz öznesinden kopmuş
Cümlede yalnız kalmış
Savrulmuş
Öznesine sorulmadan bulunmayan
Kimsesiz yüklemim.
Ben gizli özneyle yazılacak,
Cümle değilim sevgilim.
Sana ezelden beri aşık,
Başka bedenden, başka hayattan,
Başka yazgıdan aşinayım.
Ruhum, ruhuna
Meçhul zamanlardan
Bilinmez anlardan
Tanınmaz yollardan
Dokunmadan yakan nice bedenlerden
Ve yaşanmamış nice hayatlardan beri vurgun.
Sevgilim
Sen benim
Alaimisemamsın.
Ve yalnız bana boyanırsın.
