Bu dolunayın konusu sanırım. En azından bana hissettirdiği o diyebilirim. Benim için alan ve zaman dolunayı.


Kendine zaman ayırıyor musun?


Küçük nefes anları, alanları yaratıyor musun?


Çalıştığın, ürettiğin, çabaladığın kadar, dinlenip, dinleyip, durup, bakıyor musun?


Kendine ve olana zaman veriyor musun? , yaşadıklarını sindiriyor musun mesela?


Hemen devam etmek, hemen aksiyon, hemen arkasından yeni bi projeye başlamak yerine, bi üzerine uyuyor musun?


Aralıksız çalışmak, koşturmak, bir döngü içerisinde kalmak yerine, bir an durup fark ediyor musun?


Yaşıyor musun bu hayatı? Yoksa hayatta mı kalıyorsun sadece?


Hemen olsun mu istiyorsun her şey?


Şimdi, şu anda, istediğin o şey neyse sana gelsin, senin olsun, seninle mi olsun istiyorsun?


Yaşamak, fakat farkında olarak yaşamak, nasıl mümkün olabilir?


Bazen dinlenebilmek, sadece fiziksel dinlenme değil, zihnin ve ruhun da dinlenmeye ihtiyacı olduğunu hatırlamak belki de tekrar…


Telefonunu bi süre kapamak.

Biraz doğada vakit geçirmek.


Bazen de sadece boş boş oturup gökyüzüne bakmak sanırım :)


Dinlenmeyi genelde atlıyoruz, tembellik gibi geliyor belki, belki de durmaya ve düşünmeye izin vermiyoruz.


zihin kaçıyor, susmuyor, bir şeyler yapmalıyım diye düşünüyor.. seni o hareketsiz, farkında, bilinçli andan çıkarmaya çalışıyor. Bekletmiyor.


Beklemeni ve yeni bir şey keşfetmeni istemiyor sanki…


Beklemek, daha doğrusu aktif beklemek, bir meyvenin olgunlaşmasını beklemek gibi.


Olgunlaşmadan yediğinde ekşi bi tat bırakıyor ağzında, sulu sulu olmuyor, istediğin tadı vermiyor sana…


Sen beklediğini sanıyorsun, hiçbir şey yapmadığını sanıyorsun fakat bir meyve gibi topraktan minerallerini, suyunu, güneşten besinlerini alıyor oluyorsun.


Aktif bir şekilde bekliyorsun aslında :)


Bu süreler, süreçler bizim için dinlenme, anlama, yansıtma, sakinleşme, temizlenme, iyileşme ve sindirme süreçleri.


Doğadaki her şeyin uyanma zamanı, ilk bahar, yavaş yavaş, her şey önce tomurcuk verip sonra çiçek açıyor. Ve sonra da meyvesini olgunlaştırıyor.


Hiçbir şey yapmıyor değilsin yani.


Kendine zaman ayırmak, alan tanımak, biraz es vermek ve bazen de aktif beklemek asıl ihtiyacımız olan şey olabilir belki de…


En azından benim hissettiğim bu :)


Peki sen neler düşünmüyorsun?


Aşkla,

Sevgiyle,

Bollukla,

Üreterek,

Yaşayarak,

Bekliyerek,

Dinlenerek,

Severek,

Hem de çok severek..


Birlikte.

Bir’likle!


Altın Nükhet Açıkalp