Birden bulandı aklın suları 

İnan ben de yoruldum Albina 

Evin kedileri ve battaniyen 

Ağzından akan kana 

Bedeninden çıkan cana 

Şahit oldu Albina 


Her gün kaçıyoruz gerçekten 

Sahi neydi bizi delirten? 

Bilmem kaç ömür kadar

Öldü onca kadınlar 

Keder ve fakirlikten 

“ZENGİNLİĞİNİZ BATSIN!” 

Yok muydu ulan bir kuru ekmeğiniz! 

Ben böldüm biraz benimkinden


Zaten kocan da 

Biraz kalpten, biraz şizofreniden 

Göçtü ötekilerin diyarına 

Orta yaşın son kışında 

Sana verecek 

Ne bir iş 

Ne aş 

Ne de aşk kaldı dünyada 


Gurbetlik zor Albina 

Vicdan yok bu topraklarda 

Şimdi bir otopsi raporunda 

Kalp yazacak 

ve Moldova’da 

Tekrar deşecekler 

Sevgisiz kalmış yüreğini 

Yetmez daha da soyun 

Parçalayın 

Sen çoktan ölmüştün 

Seni azdan ben öldürdüm Albina 

Baştan koşmalıydım yardıma 

Zenginlerden, katillerden 

Karşılıksız sözlerle umudunu yeşerten 

Merkez sağ bir partinin 

Yetkisi yetersizlerinden 

Çalmalıydım hayatı sana