Gecenin dördü beşi, artık beni sabaha uğurla
Umutla uykusunda uyuyan bir kova burcu edasıyla
Unutturma kalbine, her zamanın geçtiğini
Göğe çalan rengi gözlerinin, artık sana bakmıyorsa
Ve aldırma
Uslanmasan da usunu kavra
Bırak kalbini kapılar ardında
Yan!
Sen ki kalıptan altın olarak çıkan o maddesin
Ucunda, kıyısında yaşamın
Ufkunda zamanın, aldırma...
