Uyuyamıyorum...
Bir anda bir mucize olsun,
Birden aklına geleyim diye bekliyorum...
Yine eskisi gibi geceyi gün,
Dünü ise bugün edelim istiyorum...
Yine birbirimize düşelim istiyorum...
Benim sarhoş, senin ise depresif sözlerin...
Gördüğüm en yetenekli insan,
En güzel sözlerin sahibiydin...
Tüm bunları insanlar bana söylüyor,
Hâlbuki sensin tüm ilham ve gayret sebebim...
Senden vazgeçmek zor geliyor...
Affet...
Affet ki canını yakıyorum...
Affet...
Affet ki çok seviyorum...
Affet...
Affet, çünkü senden vazgeçemiyorum...
Vazgeçilmez olduğunu biliyorsun...
Kahretsin ki biliyorsun...
Ben acı çekip, kıvranırken,
"Yapma, iyi değilim" diyorsun...
Ben de iyi değilim aslında...
Ama görmüyorsun,
Görmeyi hiç denemedin...
Benim de canım yanıyor...
Sen canımı yakıyorsun...
Tam bir yıl olacak;
Kasım 10...
Akşam ile gece arası...
Hatırlıyorum...
Her detayını hatırlıyorum...
Ne kadar da hayran kalmıştım sana...
Bir insan aşkı bu kadar güzel nasıl yaşar...
Keşke o aşka layık olabilsem...
Olamam...
Ama o aşkın sahibi için canımı veririm...
Daha ilk gece bunlar geçti aklımdan...
Yıllandık...
Hâlâ aynı şeyler geçiyor aklımdan...
Sen ise "Yapma, iyi değilim" diyorsun...
Gözlerimden yaşlar mı akmalı
Beni dinlemen için...
Cayır cayır yanmalı mıyım
İçimdeki yangını görmen için...
Bir çakmak gerekir bana öyleyse...
Sonra çakmak yakmayı öğrenmek gerekir...
Sonra tüm anılarımız ile beraber beni yakmak...
Alevler içinde düşün beni,
Seni sevmek uğruna yandığımı...
