Bu akşam sonbahar ne kadar serin,
Geceyi hasretle bekliyor zaman.
Üstünde ipekten leylekler uçan
Beyaz perdeleri indiriverin!
*
Masamda düşünen eski lâmbayı
Yakmayın, odamız karanlık dursun;
Gecenin ufkundan yükselen ayı
Görelim, perdemiz üstüne vursun.
*
Perdemiz üstünde uçan leylekler
Şimdi ay vurunca, yabancı, uzak,
Mavi bir iklimden kanat çırparak
Geçen leyleklere benzeyecekler.
*
O zaman unutup aşkı, hevesi,
Neşeyle çarparken yorgun kalbimiz,
Göğsümüzden kopan bu coşkun sesi
Kanat seslerine benzeteceğiz.