Kulaç attım bu sabah ilk defa, denizde.
Nasıldım ama bir görseniz,
balıklar kıskanmıştır denizi benden,
O bakir kulacımdan.
Gözüme su kaçmasın diye sımsıkı yumdum gözlerimi,
Alışamadım hala o sızıya; tadına alıştım da gözlerimi yakmasına alışamadım.
Ardından bulutları köpürtür gibi çırptım ayaklarımı.
Köpükler de yağmur yağdırır gibi yaptı, bozmadı oyunumu.
Saatler geçti, güneşin devir saati geldi; bırakmadı beni, deniz.
"Annem kızar bi daha salmaz beni sana" dedim.
Bırakmadı.
Geçirirken aklımdan, gitmem gerek; ayrılık herkese zor ama en çok da bize zor diye,
Bir balık karaya atlayıverdi, kanat çırpar gibi, kuş sanki,
Doğru annemin kollarına!
