aldım dürdüm sandığım gökleri
balçık görünürdü bozuksam
ayaklarımın değmediği her kavmin
bir isyanı var sanırdım
bundan çaktım topuklarımdan
her neyse yaşadığım fazlası
nefret ettim durağan olmayandan
yine de
şehirlerarası seferlerde yaşayan insanlar!
öyle fukara talihsiz allah gibi yalnız
en çok sizi seviyorum
tanısam belki
ben yaldızlı tarlaları evi sanan çocuk
karşılıksız büyüdüm
göğün patikalarında sıfatsız kalmıştım
hasta adam asarken kendini bir mevsim
hasat ve heykeller gibi izledim
kendini çok bilmiş bir alacaklı
herkesten ve türkçesini arpaya değişmiş
yaşlandıkça mayalanan ve acı
:bir zenci gibi alacaklıyım:
-
yüzüm hisli çevik bir bıçak
uzak dursun körünüz
çirkinliğimi tanımazsanız
pekala bir insan sayılabilirim
ve annem sevebilir beni
-
pişti oynarken kaybettiğim kutsal param
o kadar da kutsal sayılmadı camilerce
var eden ve etmeye vakti olan kim varsa
alacaklıyım hepinizden
batımın değeyazdığı sarkaçlı ilkhayat
sonrası malum
iki metrekare bolca ablaklık
önce unutulan yemek sonra su
sonrası malum
alacaklıyım hepinizden
resim: buğday tablosu ve kargalar - van gogh
