Alışkanlık

Farkındalığımız her yaşta farklıdır. Benim bu yaşımdaki farkındalığım ise alışkanlıklarıma oldu. Bunu bu yaşta fark ediyorum çünkü alışkanlıklarımdan kopmak demek, hani güncel bir terim var ya; "konfor alanınızdan çıkın” konfor alanımdan çıkmakmış. Ben o konfor alanımdan boşandığımda çıktım ilk. Bütün alışkanlıklarımı bir anda kaybettim. Eee bu konfor alanı değilmiş ki daha konforlu bir alan inşa ettim kendime. Zorlandım tabi şu güçlü olmak kelimesini de hiç sevmem ama güçlü olmasam da öyleymiş gibi görünerek. İlk mahkemede mesela güçlü görünüp mahkeme bitişi hüngür hüngür yerle bir oldum. İkincisi hele adliye koridorları böylesini görmemiştir. Hani bir girişim ve birde çıkışım vardı. Neyse, alışkanlıklarım konfor alanımmış dedim ya, şu anda o konfor alanımdan çıkmış hissediyorum yine. Geçecek biliyorum. Ama artık güçlü görünmeyi bıraktım. Alışmayın hiçbir şeye, hiç kimseye. Şairin dediği gibi; alışmak sevmekten zor geliyor, alışmak bir yara bağrımda kanıyor…