Çok yorulmuş bir kadınsın, bitmiyor üzerindeki yorgunluklar ve içindeki yükler. Ama sürekli bir şey çıkıyor başına. Halledeceğiz diye diye sürekli bir şeyleri halletme peşinde koşuyorsun. Yorgunum diyorsun, boş boş gözlerle bakıyorlar sana. Aynadaki bu kadını sende tanımıyorsun evet bende tanımıyorum. Ama devam ediyorsun işte hayata. Ama devam edelim işte hayata. Kopmaya hakkımız mı var?
~Fehmekar
