I.

akşam olur,

biter yolculuklar.

bir apartman girişinde kesişir

yollarımız nihayetinde.

ışıklar yanar,

son sinekler uçuşur.

işçi ayaklarımız,

ezbere tutar merdivenleri.


arkamız güz,

kırlangıç soğuğu.


II.

Sen sabah olsun istersin.

uzanıp parklar boyu,

göçmen kuşları uğurlamak

bütün tasarılardan uzak gülüşünle

ekmeği ve suyu unutturan gülüşünle.


geçmesin o kuşlar,

selamını almadan geçmesin...


III.

arkamız güz,

kırlangıç soğuğu.

sevda tetikte.

bu apartmanları yaratan sevgilim

elbet yaratmıştır bu gülüşü de

amenna.