Her şey uzak bugün, boşluğu çağıran ışıklar
tane tane bulutlar ve kapanan ay gözlerimdeyken,
rüzgar ritimlerini deydiriyor yüzüme, imgelerini
kayıp birer yara olan rengarenk imgelerini,
ve nazlı bir sevinçleyken siniyorum hayallerime
garip bir ölü içim hem coşkulu hem de hüzünlü,
Her şey uzak bugün, boşluğu çağıran ışıklar
tane tane bulutlar ve kapanan ay gözlerimdeyken
.
Her şey uzak bugün, mevsime ürperiyorum yine
nasılsa öğrenemedim gerekli olan ne varsa,
ve pişman biriyim bir günahkar tepeleri aşamayan
her şey uzak bugün, üşürken çevremdeki ağaçlar
çok ciddi biriyim bir anda gülerim biri ölürken
hem de çelişkiye koşarak hüzünlü bestelerle
her şey uzak bugün, ürperişim kaçıyor her yerden
.
Her şeyden önce gözlerim var ve iyi bakıyorum
hani atıyla biri gelirse diye uzaktan giderim diye,
ah mektup zamanları da bitti zaman çöktü çoktan
ne değişebilir çölümde, geçenlere ne verebilirim
bağırışım nasıl da aynalara çarpıyor yüzüme sonra
her şey uzak bugün, içim yine bir
Giovanni Drogo
.
