Karınca kararınca karlar üstünde 

Kendini kömür sanırmış da utanırmış renginden

Küçük günahlarından sıyrılmadan önce işte

Kafka'ya bir selam çakıp doğrulurmuş yatağından 

Sanki doğurduğu kendi çocuğu değilmiş gibi

Titreyen elleriyle bırakırmış toprağa

Titreyen yerlerinden dökülen irinler gibi

Öldürülürken kadınlar sokak ortasında 

Öldürürmüş ölmeden hepsi kendini 


Korkudan kirece kesildi şimdi

Anadolu'nun sümüklü sokakları

Bütün günahları donduğundan mı yoksa 

Bütün yatakları ıslak olduğundan mı 

Hiç kimsenin aklı yetmedi 

Perşembe akşamlarının cumaya borcu

Pazartesilerin gecinden ödendi