Karınca kararınca karlar üstünde
Kendini kömür sanırmış da utanırmış renginden
Küçük günahlarından sıyrılmadan önce işte
Kafka'ya bir selam çakıp doğrulurmuş yatağından
Sanki doğurduğu kendi çocuğu değilmiş gibi
Titreyen elleriyle bırakırmış toprağa
Titreyen yerlerinden dökülen irinler gibi
Öldürülürken kadınlar sokak ortasında
Öldürürmüş ölmeden hepsi kendini
Korkudan kirece kesildi şimdi
Anadolu'nun sümüklü sokakları
Bütün günahları donduğundan mı yoksa
Bütün yatakları ıslak olduğundan mı
Hiç kimsenin aklı yetmedi
Perşembe akşamlarının cumaya borcu
Pazartesilerin gecinden ödendi