ben;
anarişt bir çiçeğim
betonların arasında
ayakların altında
gözlerin dahi görmeye çekindiği
üzerime
sadece
hayvanların pislediği
anarşist bir çiçek
yağmur bile merhamet etmez
rüzgar boynumu büker
beni köklerimden koparmaya çalışır eller
ama yine de
direnirim
çünkü ben
anarşist bir çiçeğim
sesimi duymaz bülbül
o güle meftundur
arı bile uğramaz
çünkü bende polen bulamaz
ben
anarşist bir çiçek
isyanım vardır benim
ne anlaşılır
ne de anlatılır
çünkü
benim dilim
herkesce bilinmez
lügatta yeri yoktur
harfler anlamdan yoksundur
cümleler
bir araya gelse
tesbih gibi dizilse
her şeyi
kurşuna dizsem dahi
acım azalmaz
çünkü
ben
anarşist bir çiçeğim
düzene uymaz gözükürüm
kaosu sever bilinirim
nerde bir ekmek kavgası olsa
ambelmi benimdir
çünkü
ben
anarşit bir çiçeğimdir!
