Giderken diye başlar yalnızlıklar
Soluk almak gibi bir anda geçer
Son bulur ya da yeni bir başlangıç giderkenler
Hafif bir meltem gibi eser adım adım
Bir kuşun uçması kadar yalın ve yalın
ya da boş bir yoldur giderkenler
Giderken......giderken......giderken
Yol almak gibi değil
Bir uçuş değil bu
Bir otobüs değil
Bir köpek değil
Bir kaldırım değil giderkenler
Giderkenler çok farklı bir histir
Giderkenler uykuya benzemez
Giderkenler uyuklamaya benzemez
Uykusuzluğa hiç mi hiç benzemez giderkenler
Giderkenler tek başına bir varoluştur
Giderkenler hafif bir gürültü değil
Böyle insanı çılgına çeviren bir boşluktur giderkenler
Giderkenler bir şiir söylemek değildir
Bir yazı bir kalem
Hayattan tat almak değildir
Seslendirme değildir giderkenler
Giderkenler başlı başına bir varoluştur
Giderkenler yorulmak nedir bilmezlik değildir
Giderkenler yolda olmak değildir
Giderkenler dediğim gibi sadece giderkenlerdir.
Yolun...... ve yolun böyle olması gerekir zaten
Giderkenlerin giderkenler olabilmesi için büyük bir yokuş lazım
Bu yokuşta da bir yolcu ama yol yok
Giderkenler yola çıkmazlar
Zaten tam tamına bir varoluştur giderkenler
Giderkenler doğruyu söylemek değildir yani...
Giderkenler böyle anlatılmaz
Giderkenler kaleme de alınmaz
Giderkenler giderler...giderler...anlatmaya insan yetmez
Giderkenler otobüsten inmez diyorlardır giderkenler
Güneşin ufkunda görünmez çünkü....
Giderkenler mavi bir gökyüzü kadar derin denizler kadar derindir.
Nefes alıp vermek gibi
Giderkenler içinde sonra dışarı doğru bir boşluktur giderkenler
Giderkenler tam tamına bir varoluştur
Giderkenler bir sözcükten ibaret değildir
Sözcüklere sığamaz
Bir romana bir şiire sığamazlar
Başlı başına bir varoluştur
Giderkenler tek bir sözcük değildir
Giderkenler adım adım gidilen bir yoldan ziyade yolcudan ibarettir.
Yolun ve yolun.............
