yalanların ardında kaldığım

izin verdiğim yapmamalıydım sözleriyle

bırakıp giden

izlerle saklandığın odandan

kelimeler intihar ediyor

bir bir saklanıyor söylediklerinin peşinde

unutamadığın günlerde saklı kalan düşünüşler

kötü günlerde yanımda olanın

iyi günlerde saklanması kadar.


kaderin bağlandığı kederden uzakta

yıldızların görünmediği, mahperi sözcükleri

ılık bir akşam, ellerinde yosun var

silinip duruyor hafızanın derininde.

uzaktayım, uzaktasın daha fazla

ışıklar gözlerimi kamaştırıyor, acıyla

çabaladığım yıllar ardında

görünmez bir duvarın çarpması kadar.


haykırıyor şimdi kelimelerle acılar

dayanamıyorum yokluğu benliğimin

her adımda ateşlenen ruhumda

gök gürlüyor adından çıkarcasına.

yüzün akıyor, gözlerin akıyor

yalanların ardında, düşlerinin korkunçluğu

inanmadım hiçbir zaman, ben öldüğüm kadar.


şiirlerime inanmıyorsan, suçu kendinde ara.

her sözcüğün sözünle yatıyor ahınla.

okuduğun kafiyelerin vezniyle uyuşmuyorsa,

kendimi beklediğim günleri hatırla.

kırıldığım noktalar beni itiyor fazlasıyla,

karanlık kapıların kilitli olduğu kadar.