Anka Kuşu

Artık can yakmanın tadını kaçırdığım ve bunu kasten yapmadığım günlerin sonuna doğru...

— İstesem canını çok güzel yakabilirim ama kıyamıyorum. Bana yaptığını sana yapamıyorum.

— Sen benim canımı yakamazsın eğer ben istemezsem, benim canımı yakabiliyor olman da aslında tamamen benim sana duyduğum duygular bütünü yüzünden mümkün olabilir.

Bu cümlelerim hafızaya atılmıştı bir kere, silebilmem mümkün değildi ve içimdeki duyguların da ne kadar kuvvetli olduğunu da bilmememdendi. Pek tabii günlerin sonunda zamanın bir kırılma anına ihtiyacı vardı ve büyük bir sesle kırıldı. Yılların ardından, ben artık acı çekebildiğimi öğrendiğim an ile acı çektirebildiğini öğrendiği an sadece kötü, gereksiz bir tesadüftü. Zaman ve kalbin aslında bir düğümle bağlandığını zamanın kırıldığı andaki kalp kırılmasıyla fark ettim. Kalp kırıldı, zaman kırıldı… Zaman kırıldı, kalp kırıldı. Dediklerim aslında yalan değildi, birinin sizin canınızı yakabilmesi ona verdiğiniz değer kadardır; sizi üzebilmesi, olur olmadık yerde sigara yaktırması, ruhunuzda elektrik süpürgesi gibi her şeyi içine çeken bir kara delik bırakması, burnunuza gelen ufacık bir koku molekülü ile sizi K9 köpeğine çevirmesi, gözünüzde daha önce hiç bilmediğiniz ve görmediğiniz garip bir ifade bırakması, her yüzde, mimikte, gözlerin içine dik dik bakarken, ararken ve bulamazken… Hepsi ama hepsi verdiğiniz değer, sevgi, aşk, duygu, hissiyat artık adı sizin lügatınızda ne olarak geçiyorsa “o” dur. Ama tabii ki ne ben farkındaydım ne denli kuvvetli olduğunun duygularımın ne de o kıyabildiğinin. Masallardaki uyuyan ve uyanmaması gereken ejderhayı çok fazla sinirlendirerek uyandırmıştım. Oysaki o sadece Anka kuşu olmak istemişti ejderhadan önce. Kafdağı'nın tepesinde, en mavi yerinde. Hem artık benim gibi farkında olmadan da değil bir ejderhaya yakışır şekilde yapıyordu. Ve ben her aydınlanan günahkarın istediği gibi ateşte yanmaya koştum, kefaretimi ödedim. Ben Anka’ya hasret, o sevdiğine hasret kaldı. Bir bakış yetti temize çekmeye, bir sarılış, tenin tene değmesi, bir öpücük yetti temize çekmeye. Ama ejderhayı... Ejderhayı yalnızca Anka yok edebilir.