Rüzgâr üfürmekte, bulutlar savrulmakta, yapraklar dombalak atıp yere yatmakta. Her şey raks edermişçesine oynuyor etrafımızda. Bir şeyi sevmeli ama o şey böyle bi' yemede bitmesin, bi' yudumda bitsin. İçelim ve kanımıza karışsın hani. Canımız olsun, can katsın yoksa ne mânâsı var? Yaşayabilmek hayatta kalmak değil, yaşayabilmek bi' şair monografisinde aklının kalmasıdır belki. Fakat unutulur her şey gibi, kitaplar da. İnsan nisyanla ve isyanla malumdur, mamüldür. Ve çokça da mahzun, mahmur...
~