soru işaretlerimizi bir sefere mahsus
taa en başa koyalım
bir sorunun bir sorudan farklı olduğu
anlaşılsın böylelikle
yaralarımıza değsin bir kerecik
yakacağımız kibritin ucu
görünmeyeni görür
hissederiz belki de
ben de isterim çiçekli tabloları
evimin duvarından söküp
birer birer toprağa ekmeyi
ama sonra nedendir
bir pişmanlık kaplar beni
çünkü mecburum artık
onları solana kadar izlemeye
Ve insanoğlu anlar
Gün ve gün ilerledikçe
Yaşamın anlamsızlığını
Ama kendine inşa etmeli
Yürüyeceği çiçekli yolları
Solacaksa bile
Onlarla birlikte solmalı
Söylenecek bir söz daha var
Hep var ve hep var olacak
Bizlerinse insan olduğu
Bunları söyledikçe
Ve anladıkça aşikâr...
