İçimdeki bu anlamsızlık hissi git gide büyüyor. Sonsuz bir boşluk için de kıvranıyorum. İnsan denizin dibini bir anda boylamaz. Birşeyler beni aşagı çekerken tepki vermeden hayatımı izleyebilmek hem korkunun verdiği heyecan hem de ne olacaksa olsun hissi kelimelere dökemediğim his... Herşey anlamını yitirmişken bukadar anlamsızlığın içinde anlam aramaya çalışan insanoğlu sen mi birşeylerden anlam arayarak varlığını kanıtlama çabasındasın, ben mi bukadar boşvermişim. Hayatlarımız hipnoz edilmiş gibi. Hep varolmak güzel hissetmek üzerine inşa etmek istiyoruz her şeyimizi. Sonu olan şeyler ilgimi çekmedi. Güldüm eğlendim üzüldüm şaşırdım bla bla bla... Birşeylere anlam yüklemeyin, herşey muhteşem değil kandırmak ve kandırılmak cazip gelebilir ama sonunda acıyla çakılırsınız. Benim varlığım, benliğim neye bağlı. Beni var eden yada etmeyen şey ne? Geldim gördüm gitmeye hazırlanıyorum. Herşey olması gerektiği gibi.... Kabulleniş en sonunda istemesen de.