Ey anlamsız Fatiha'larım
Hoş gör ki büyüklüğünle kül olayım
Kulluğun hakikatiyle yanayım!
Amansız diller öğrendi aklım
Ne hunharca zaman nöbetinde tutsaktım
Yıllar mı hamdetmekten uzak tuttu
Dua diye okurken
Faziletinden uzak niyazım
Hangi hakla kabule ayan fısıltım
Riyadan uzak kalamayan nefsime
Hangi dua merhem olsun
Hangi amin kabul bulsun!
Ey ceza gününün Malik’i
Takatsiz dilencin kelamda fakir
Bedbaht ömrüm sana muhtaç
Ruhum yıllarca oruç tuttu
Senden yana aç
Susuz bedenim gözyaşlarım
Olur mu bu bedele taç!
Ey Ümmü’l Kitap
Gerçeğinle yüzleştim
O her yerdeydi
Bilmedim
Her şeydeydi
Görmedim
Uzak sandım
En yakındı
Kulluğa götürecek
Kurtuluşun aslıydı…
Ya Rab!
Anlamadan okuyan ezberime yuh olsun!
Seni anmaktan uzak gecelerim yasla dolsun
Utanıyorum yollardan
Amin diyen dilim utanıyor yıllardan!
