XI.
Naçizane salıktır bunlar sana.
Ne ki, alıkça sarfedilen piyes.
Rafların içine telaşla saklanmış son para.
Tavan arasında donmakta olan nefes gibi.
Ben burada kendimleyim,
Tuhaftır iyi hissediyorum.
‘Bisiklet ve Allah’ söylüyorum, tanburi Cemil bey’de.
XII.
Mutsuzluk yalnızca insan için geçerli bir nosyon değildir.
XIII.
Defterine birkaç satırdan fazla şiir yazdım Rahşan.
Uyandığında, eğer olur da ağlarsan göğsünde döşek hazırla.
Kelimeler ve tavan arasına sıkışan mısralar
çapaklarını kurutur mu dersin? Rahşan.
Sen okyanus, ben çöl.
Ne senin okyanusunda şiirler açar,
ne benim çölümde Rahşan.
Ölümü karıştırmayacağım bu akşam.
Çocuklarım uyanmasın.
Defterine birkaç satırdan fazla şiir yazdım.
Arrivederchi, Rahşan!
