Köpeklerin hava kararırken neden havladığı konusu geçti.
Dedi ki 'biri' "Şeytanı görür köpekler, o yüzdendir bu haykırışlar."
Ben de dedim "Palavra bunlar, inanmam böyle şeylere."
"Senin fikrin ne?" diye sordu o 'biri'.
"Belki de şeytandan daha kötü bir şey görmüştür." deyince:
"Şeytandan daha kötü ne olabilir ki?" diye sordu.
"İnsan." dedim. "Şeytanı yerle bir eden insan."
Güldü önce 'biri', sonra açıklamamı yaptım:
"İnsandır şeytanı kötülükte geçen, göz göre göre yakan çevresindekileri, acımadan, utanmadan, gücenmeden kötülüğe bile kafa tutan insandır." dedim.
"O zaman neden sadece geceleri havlıyorlar, gündüzleri de insanlar var, her zaman havlamaları lazım." dedi mantıklı olarak.
Cevabım hazırdı:
"Gece kimine iyi, kimine kötüdür. Geceyi bekler kötüler, daha kötü şeyler yapmak için. Gece onlarındır, kimliklerini saklarlar, yakalanmamak için. Çünkü yakalanınca daha fazla kötülük yapamazlar. Ve o kötü insanlar, köpeklere kim bilir ne kötü şeyler yaptılarsa köpekler havlar, derler ki, 'Kurtarın bizi bu lanet sokaklardan, hissediyorum yine kötü şeyler yapacaklar.'
Biz sadece havlama sesi duyarız. Ama acılı bir haykırıştır onlar, düşünemeyiz."
"Haklısın." dedi 'biri'.
