Düşündüm birkaç gün. Dünyaya olan nefretimi sorguladım. Dünya ile alıp veremediğim yok, ben sana kızgınım. İçimden geçenleri bağırarak yüzüne söylemediğim için kızgınım. Yorgunluğum için uykusuzluğu, bozuk ağzım için düzeni, isteksizliğim için ceplerimde olan ellerimi suçladığım için kızgınım. Cennetten bir bahçem vardı topraklarına zehir karıştırdım. Sularını çölden bozma bir hale getirdim. Korkuluklarını geçmişimden ibaret kıldım. Elbet bir gün geçer ama ben en güzel yaşımdaydım.
