Bu mevsime sensiz girdik anneannem
Bahar gitti, sen gittin
Gittiğine daha alışamadı nergisin, sümbülün ve mor menekşen
Hani senin bize hitabındı ya bunlar
Hani sen bizi hep mis kokulu çiçeklere benzetirdin ya
Annem seni anıyor sürekli anneannem
Onun sana bağlılığı, sana vefası...
Çok güzel bir kızın var
Beni hayran bırakan, bana hatırlamayı ve sabrı öğreten.
Senin kalbinin durduğunu söylediler ya anneannem
O zaman gideceğini, gerçekten gideceğini düşündüm.
Kalbime ağır geldi anneannem
Hep aklımda ne vardı o gün biliyor musun
Gözlerimi sürekli dolduran hatıram
Benim bir hastalandığım dönem vardı
Ağır değildi ama hırpalanmıştım
Sen bunu biraz eklenmiş duymuştun da
Köyünden köyümüze kilometreleri hiçe sayıp yürümüştün.
Bahçe kapısında seni karşılamaya gelmiştim de
Benim için gelişini, benim için orada oluşunu nasıl ama nasıl kalbime saklamıştım.
Sen çok güzelsin anneannem.
Aklımdaki bir sürü anıyla çok güzelsin.
Ama sen gittiğinden beri senden bir kez bile bahsedemedim anneannem
Son günlerinde seni üzdüm değil mi
Hastalığın, bizi hatırlamayışın, ağzından hiç demeyeceğin sözlerin çıkışı
Ben seni, anneanneme benzetemedim.
Ben alışmıştım
Kınalı elleriyle yüzümü avuçlayıp alnımdan öpen o güzel yüreğe
Ve
Gözlerimin içine bakıp kocaman gülen benimle oturup eskileri anlatan demlenmiş insana.
Her sabah bir tabak yoğurt yiyen ama yemenin hakkını veren narin güzelliğe.
Şimdi düşünüyorum da anneannem
Bayramların ikinci günü sen beklerdin hepimizi.
O köyün bir anlamı olurdu zihnimde
O anlam sendin.
Evinin önünde dururduk da o derin, o duyulmamış kokun başlardı seni hatırlatmaya.
Hep su taşırdın seni bildim bileli
Kaç defa olsun gider gelirdin kaynağa.
Biz de giderdik taşlı dik yollardan da orada kaç dayı teyze kızı kardeşler, ablalarla samimiyet kurardık.
Bu bayram sensiz geçti.
Annem yine gitti anneannem.
Senin her perşembe gittiğin mezara gitti.
Bu sefer dedeme değil anneannem sana geldi.
Ben gelemedim.
İnşallah gelirim, yanımda hoş kokulu çiçeklerle.
Senin evine bayramlarda bir dede gelirdi anneannem.
Senden önce o da gitti.
Ve o dedenin bir kızı vardı.
Sanki o senin kızındı anneannem.
Sen gittin ve o sahipsiz kaldı.
Senin apayrı bir merhametin vardı anneannem.
Veya sen ayrıydın merhamet aynıydı.
Karıncalara yemekler götüren nahif bir insandın.
Sanki zamanın kirletemediği veyahut kir sıçrasa da kaçmayı başaran bir insandın.
Kedilerim acıktı diye evlerden evine dönmek isterdin.
Hani bahane diyeceğim de sana diyemiyorum anneannem.
Seni özledim.
Seni çok seviyorum.
Ve Rabb'imin seni çok sevmesini istiyorum.
Cennette buluşma duasıyla anneannem.
Allah'a emanet ol...
