bir gece yalnızlığımla hastalandım.
anlat dediler; anlamadım, anlatamadım.
seneidevriyesi geldi ölüm andının
sanki ufukta batandı, hem güneşim hem yaşım.
aylardan rebiyülahir yahut evvel, bilemem.
gönlüm yağmurda kaldı, gelemem.
ışıkların arasında bir baharın sonu var
görüyorum uçurum, ben oradan geçemem.
sanki umudum haneye ay doğurdu.
elimdeki demir tunçtan da kordu.
biz sana gönlünü tutma dedik diye,
salıp salınıp gezmen farz mı olundu?
bu gece bu yalnızlık beni öldürmez.
arkamda bir adam var konuşur laf dinlemez.
senin ölüm ölüm dediğin
bu yalnızlık beni yalnız öldürmez.
sandığın ayrılık barışın ilk şartı.
o biçare tek lafına kandı.
sen elini bırakmayacaksın sandı da
tuttu, ölüm fermanını yaktı.
elimden gelen heçe gidiyor.
bu yoldan caymak güce gidiyor.
akıl sandığımdan sebat çıktı
yolun sonu müntehire gidiyor.
