bigünah kuzuyu bile sevemezsin bazen

bahar mahar romantizmi, fasafiso

insan öyle bir noktaya gelir ki

inanmaz soluyan hiç bir şeye

mesela çiçeğin biri

çeksin kınından hançerini

vay! sende mi diyemiyorsun,

bir siz eksiktiniz sevgili çiçek

aferin, diyorsun.


şaşırmazsa kulağı uzarmış insanın

sırf bunun için alışmalısın, öyle ya

tabanca taşımasına karıncanın

şaşır, şaşır ki, vay be!.. de,

kulağın uzamasın.