Güneşin, şiirin, müziğin, okun Tanrısı olarak anılan; Zeus'un oğlu, Artemis'in kardeşi Apollon, bir gün ormanda gezerken Eros'la karşılaşır. Eros, oklarıyla ilgilenmektedir. Apollon; Eros'un oklarını kendisine vermesini söyler ve
''Oklar, savaş meydanları içindir..." diyerek dalga geçer.
Eros ise buna çok sinirlenerek; "Sen her şeyi vurabilirsin doğru ama ben bu okla seni bile vurabilirim." der.
Apollon, ormanın derinliklerine doğru ilerlemeye devam eder. İleride bir su kenarında, su perisi (nymph) olan Daphne'yi görür. Daphne, tüm güzelliğiyle Apollon'u adeta büyülemiştir. O sırada olanları izlemekte olan Eros, Apollon'dan intikam alma vaktinin geldiğini düşünür ve biri altın, biri kurşun olmak üzere iki ok hazırlar. Altın ok u ebedi bir aşk için Apollon'un kalbine, kurşun ok u ise sonsuz, ebedi bir nefret için Daphne'nin kalbine atar. O andan sonra Apollon, Daphne'ye sonsuz bir aşkla bağlıdır. Daphne ise Apollon'dan nefret edecektir.
Apollon, Daphne'nin yanına gider. Fakat Daphne'nin kalbi, Apollon'u görür görmez nefret dolar ve kendisinden kaçar. Apollon Daphne'yi durdurmaya çalışır. Onu kovalar bir süre. Apollon'dan kaçan ve kurtulamayacağını anlayan Daphne, babası Nehir Tanrısından yardım ister. Bu yardımı şair Ovidius şu dizelerle dile getirir.
"Ey Baba kurtar beni!
Ey yeryüzü varsa senin gibi!..
Tanrılık gücü ırmaklarımda, dönüştür beni..Kaldır güzelliğimi, kurtar beni..."
'Bir gevşeme başlamış, elinde kolunda..İncecik kabuklar örtmüş yumuşak göğsünü, saçları yaprağa dönüşmüş, kolları dallara..Birer kök olmuş çevik ayakları toprakta...
Sımsıkı başı ağaç doruğu, alımlılığı kalmış bir.'
Ayakları toprağa kök salan, bedeni kabuk bağlayan, saçları yapraklara dönüşen güzeller güzeli su perisi Daphne; artık bir defne ağacı olmuştur.
Apollon ise o günden sonra defne ağacını kendisinin kutsal ağacı olarak benimsemiş, Daphne'ye ebedi gençlik vermiş (her mevsim yeşil) ve müzik icra ederken, defne yapraklarından bir taç takmıştır.
Sonradan bu taç; Olimpik zaferlerin, Roma İmparatorlarının ve herkesçe tanınan şairlerin simgesi olur.
Ovidius'un dizeleri ünlü 'Apollon and Daphne' heykeli için, heykeltraş Bernini'ye de henüz 24 yaşında ilham olmuştur.
Bu efsanenin Antakya Harbiye'de geçtiği söylenmektedir.
