Düşlerindeki apseler etkiliyordu günleri
Hastalıklı gülüşler ilişiyordu dudaklarına
Ruhunu hissettiğin an'ları kamçılıyordu
Tüm gücünle unutmaya çalışıyordun varlığını...
Bir yandan ücrasına inip, tutup çıkarmak istiyordun
Sakladığın acının damıtılmamış damızlığını...
İnsanlığının zırhını eritiyordu bazen bu durum
Farkına varıp geri sarıyordun sarmalı
Yüz hatlarına ağlamak yakışmıyor diye
Gülümsüyordun hep, sisli gözlerle.
Saklandığın yerin yolunu unuttuğun oluyordu bazen.
Bazen de histerik bir istekle saklanıyordun...
Kim saklanmıyor ki tenha sokakların gizemli karanlığına?
Görüyorum bastırdığı ne varsa denize dökenleri!
Geceye sığınsalar da yakalayan birileri çıkıyor illaki
Bu kalabalıkta sır tutamıyor insan!
İçimizdeki canavarla savaşırken, aynı zamanda üzerimize geçirdiğimiz kusursuz zırhlarımızla günü kurtarmış gibi yapıyoruz sadece...
Yanıltıcı ve bol aldatmacalı ilişki gocukları örüyoruz bedenimize uygun
Dairemize girdiğimizde sıyırıyoruz tüm riyakar katmanları.
Katlanılmaz bir hayat
Izdırap içinde geçen saatler
Peşimizdeler azizim!
Zamanı geldi...
Doğaya dönme vakti..
