İnsan,

Hayatla kendi arasına,

Bir şiir koymalıdır.


Bir krater gibi parçalanınca korkak ruhum

Çingene rahatlığıyla,

Beş para etmez,

Korkak,

Sakil.

Ey insanlar!

Bu dünya soğudu işte

Dediği gibi Nazımın.


Hepsinden sonra,

Toprağa götüreceğimiz

Yarım kalmış bir şiirden fazlası değilse,

Bir şiir koymalı hayatın arkasından,

Kendi önüne.