Kilit vurdum kalbime,
Mühürledim aklımı.
Kapattım dünyaya,
Senden sonra tahtımı...
Ne çalan türküler,
Ne aldığım öğütler,
Fayda etmez yüreğe,
Yükselen bu ümitler.
Ben de yokum artık,
Sende olmayınca,
Harcadım bedeni,
Sensizliği anlayınca.
Duy beni uzaklardan,
Yaralandım tuzaklardan,
Kurtar beni ey güzel,
Bu zalim zindanlardan.
Kutsalken gözyaşlarım,
Kaybetti maneviyatını,
Tek başıma bu kentte,
Delilik aldı bu aklımı.
Deli oldum seni kaybedince,
Ne olduk böyle sevince,
Hayatı ölüme bıraktım,
Seni kalbimden yitirince.
Seviyorum seni sensiz de,
Sen de sev beni bensiz,
Vuslat haram kılınmış,
İkimize sebepsiz...
Kavuşmak ister bir yanım,
Korkar kaçar diğer yanım,
Kaldım bu gaddar arafta,
Bilmem ne olur halım...
Gitme sakın ellere,
Ben gitmeye korkarım,
Ey benim destanım,
Sana gelmeye de korkarım.
Nasıl unuturum günleri,
Mis gibi kokan tenini,
Ölüm gel kabulüm,
Ben kaybettim kendimi.
Bu hatıralar bendeyken,
Dilim dökülür durmaz,
Bu kalbim sendeyken,
Başka kalbe tutunmaz.
Anla beni ey güzel,
Sendin bana tek özel,
Hapsoldum boşlukta,
Yoktur bana başka güzel.
Tanrım anlar ya beni,
Sana böyle ağlarken,
Dinle çaresiz yüreğimi,
Son nefesi verirken.
Hala sana aşık beden,
Durup kaldı ah neden?
Korkarım sana gelmeye,
Budur beni harap eden...
Duy ulan alçak dünya!
Duy benim nefretimi,
Aldın yâri elimden,
Tükettin bedenimi...
