Dün gece gözüme bir şey takıldı: Örümcek; bir örümcek pencereye ilişmişti. Önce bir etrafına bakındı, sonra da işini yapmaya, ağ örmeye girişti.
Fakat sıkılıp bıraktı biraz sonra. Pencereye döndü ve kafasını yukarıya kaldırdı; aya.
İçinden ne geçirdi bilemiyorum ama ay bakılmayacak gibi değildi; ne bir hilal ne bir dolunay. Rengi kızıla çalıyordu fakat.
Aydan da sıkılıp aşağıya, insanlara baktı. Yukarıdan bakınca boyutları aynı. Küçük insanlar, küçük örümceği nasıl korkutsun ki?
En son bana baktığını anımsıyorum. Sonra da işine döndü tabi.
