Elimde bir kibrit ateşi.

Minik, ürkek, tek bir kibrit.

Karanlık, soğuk bir aralık gecesi,

Eşlik eden bana, yalnızlığın

Ve hışırdayan yaprakların sesi.


Arıyorum her yerde deli gibi.

Bulamıyorum, kalmadı mecalim.

Sönüyor, ışığın tükeniyor alevi.

Duyamıyorum bile artık yalnızlığın

Ve hışırdayan yaprakların sesini.


Ah, gözlerim onu bir görseydi,

Çevirirdi kışımı bir eylül sabahına.

Yüreğimi bir okşasa biterdi,

Ne dert kalırdı ne tasa...

Ama yok, bulamıyorum benliğimi.

Kimim ben, neyim, kim bu içimdeki...?