Her bir dakikam, her bir anım
Yüzüme vurmuş yalnızlığım
İçime çektiğim hava
Sessiz sedasız ölümüm, kararmış ciğerlerim
Terkedilmiş sevgililer, unutulmuş dostlar
Çaresiz, farkedilmeyen acziyetim
Ölümüm aniden olacak biliyorum
Cenazem sessiz geçecek duyuyorum
Yalnız doğdum yalnızlığım öldürecek beni, seziyorum
Ölümümün ardından bırakacağım göz yaşı yok
Hem duyulmuyor mu gecelerimin çığlıkları
Yoksa okunmuyor mu oradan talihsiz yazgım
Bak şimdi okunuyor selam
Tabutum adi ahşaptan
Kimsesiz doğdum
Mezarımın başında yalnız birkaç kimsesiz var
Bir de belediyenin imamı
Mesainin bitimini bekliyor o da
Bir de gassalhanede bir adam
Maaşının yetersizliğinden yakınıyor
Şimdi karanlık tabutumda bir başımayım
Bir başıma bekliyorum toprağımı
Sessizlik hakim tabutumda
Sessiz geldim, sessiz ölüyorum
Ardımda bıraktığım, yalnızca birkaç karalamam
