"Arkadaş olarak kalmayı düşündüğünüz kişilere bu düşüncenizi açıklamak için, önce onların size olan daha farklı hislerinden bahsetmelerini beklemeniz ve bu süreçte de hiç arkadaş gibi davranmamanız, akılla oynama çabanız psikolojik bir şiddettir. Bu alafrangası. Karakter güncellemesine ve olmadığınız biri gibi görünmemeye ihtiyacınız vardır, bu da alaturkası. Bunu, daha kibar ve son derece anlayışlı bir şekilde sadece hakkınız olan açıklamayı almak adına geçtiğiniz iletişim ile iletmeniz sonucunda da o raddeye kadar cevapsız kalmayan "iki medeni insan" ilişkinize rağmen, yanıtsız bırakarak sonlandırması da çok saygısızcadır. Bu davranışı ile, ilişkiniz boyunca nispeten daha derin bir konuda size saygısızlık eden ve niyetinin aslını sonradan anladığınız birine tatlı su portakalı gibi davranmış olmanın hafifletici etkisi varken, öfkesi ve yüküyle başbaşa kalmanız ise size suistimal edilişinizi sorgulatır. Öfkeniz, geçen zamana ya da sunduğunuz şeylere değil sesinizin size tekrar geri dönmesinedir. Halbuki siz hep, boşluğa değil her anlamda daha dolu bir alana konuşuyor olduğunuzu sanıyordunuz. Tüm ikili ilişkiler için iki medeni insan tabirinin altını doldurabilmeniz şahane olurdu! Hiçbir şey havada kalmaz ve kimse saygısını, sevgisini sorgulamaz, sizi de kendini de son kez öper, yoluna devam ederdi. Hislerin, sadece yanlış insana denk geldi diye "duygusal boşluk" olarak tanımlanmasını da doğru bulmuyorum. İyi forumlar."