Gençliğin baharında sönen ışık

Yolun ortasında kararan zihin

Ardındakileri düşünen hüzün

Her biri aynı gemide ümitsiz


Gelecek zaman karanlığa gebe

Yangınlar, seller, bize mi hasret

Ettiğimizi mi buluyoruz bilemem

Şaşıracak bir şey kalmadı sanki


Umudumu yitirmem kabul etmiyorum

Biz bunu hak etmiyoruz!

Yaşamadan yaşatmadan gitmem

Görmeliyim güneşin aydınlığını ya da

Kapanmalı gözlerim son mısradan sonra…