Gençliğin baharında sönen ışık
Yolun ortasında kararan zihin
Ardındakileri düşünen hüzün
Her biri aynı gemide ümitsiz
Gelecek zaman karanlığa gebe
Yangınlar, seller, bize mi hasret
Ettiğimizi mi buluyoruz bilemem
Şaşıracak bir şey kalmadı sanki
Umudumu yitirmem kabul etmiyorum
Biz bunu hak etmiyoruz!
Yaşamadan yaşatmadan gitmem
Görmeliyim güneşin aydınlığını ya da
Kapanmalı gözlerim son mısradan sonra…