Artık aynaya baktığında sadece sen varsın, gençliğin çoktan terk etmiş bedenini. Canından çok sevdiğin annen ve baban bu diyardan göçeli çok olmuş, simaları bile hayal meyal aklında. En yakın arkadaşlarını bir bir kaybetmişsin, mezarlarını ziyaret etmek hüzünlü bir rutine dönüşmüş. Yatağının yanındaki komodinin ilk çekmecesi, cenazelerde yakalara takılmak için dağıtılan siyah beyaz fotoğraflarla dolu. Yine de yalnız değilsin. Yalnızlığını paylaşan, seni pürdikkat dinleyen bir kedi, her daim orada. Yanında.