Kaburgalarıma batan kelebekler ölüyor.
Örselenmiş acılar bastırıyor hislerimi.
Ardı sıra izimi bırakıyorum ıslak kumlarda,
Hükmüm veriliyor denize yansıyan mehtapta.
Asi rüzgar kamçılıyor bedenimi
Şah damarımda hicran seli.
Gündüz düşümde ölüme gebe hayatlar
Dimağıma nüksediyor şen kahkahalar.
Tan yeri ışıyor yitirilmiş bankların ardında,
Bileğime dolanan emarelerin ipi kopuyor yollarda.
Yeminler edilmiş tapılan putlara,
Af dilenmiş mahzun bakışlar.
Matem içinde kuşlar dallarda
Zehirli gecenin uğultusu kulaklarda.
Solmuş güllerin kokusu geç geliyor kabrime,
Asılsız yakarışlar çoğalıyor yüzlerde.
