Karıştırıyor evimi, içimin karışığı
Çiziyor canıma bir çizik, gönlümün kırışığı
Yıkıyorum, odamın hep eski duvarları
Yıkıyorum, kalbimin kırık dolu yanları
En görkemli en parlak en kırık parçası mı?
Sen miydin, ev mi yoksa gönlümün alışığı
Aşina acı kadar, hep eski duvarları
Yıktım düşünmeden bir an, o eski duvarları
Şimdi ne duvar kaldı, ne bir kalp kırıntısı
Bir kaya gibi aşınan, rüzgarda akıntısı
Yıktım üstünden geçen her bir su damlasını
Yıktım balıklar için yüzen akıntıya karşı
Akıntı aldı gitti, bütün kalp kırığını
Balıklar da biliyor, kayanın yaptığını
Güçlü duruyorlar kaya gibi biliyorlar ki yılmadı
Kaldı ortada kaya büsbütün ve apaynı..
