Dön güneşe gölgen ardında kalsın.
Asıla gidecek yol batıllıkla şaşmasın!
Vahyinden hüzün düştü yüreğime
Issız Fatihalar ayalarımdan sızdı
Eklendi matemime
Mahfilimi ırak sanan nefsim
Ruhumu kemirmekte
Hangi eyvah amandır
Hangi fi’l-i kavl
Denk düşer yeminime…
Ey beyhude!
Ervahım bedenime incinmiş
Andım olsun
Kumdan ince katrenin
İçindeki varlığa!
Şahit olsun toprağım
Söz geçmeyen yanıma!
Bezm-i gamdan düşmüşüm rüyadan vuslatıma…
Ey yağmur!
Gözyaşım ol temizle günahımı
Karışıp deryadan bulut ol gökyüzüne
Ört bedensiz aşk
Süreyya'mı!
Katranlı mazimin derinlerine…
Ey pinhanlı yolum!
Ceddim öfkesiyle titremekte
Baskın neslime soluğuyla tükürmekte
Cihanın her tarafı sen!
İnsanlığım sana inat
Kendiyle didişmekte…
Ey bedenimi saran örtü!
İstikbalim mevt ile törpü
Ey bahtımı aydınlığa kavuşturacak Yekta!
Sürgünümden kavuştur ab-ı hayat makamına…
Ey Aşk-ı Mevlâ
Bedenime dar koca kainat
Işığınla şu günahkarı sar
Umman'a sıkışmış sanki hakikat
Saldığım duayı beratıma kat!
(Mahfil: toplanma yeri)
(Fi'l-i kavl: sözle yapılan iş)
(Ervah: ruh)
(Bezm-i gam: kalubela)
(Pinhan: gizli saklı)
(Mevt: ölü)
(Ab-ı hayat: can / ölümsüzlük suyu)
