Aşk çevirme bakışlarını,
Bak,
Akıp gidiyor bize rağmen zaman.
Sen,
Tamam,
Umursamazsın,biliriz:
Zaman da olsa,
Bir kez geçip gideni.
Ve,
Sensin farkındayız,
Kalanların şanlı mirası.
Ve senden sonra gelir,
Ölüm bile hatta yaşam.
Peki biz ?
Yapılmayacağı yaptık :
Sürdük soylu atlarımızı ,
Bir ihtişamla ,
Rubicon’u geçtik..
Tuttuk, durup dururken anladık seni.
Bir yerlerimizden eksildik sonra her gün,
Tamamlanabilmek için,
Bir yapboz : Mutluluk resmi.
Bu yüzden bekliyoruz,
Ölüme mahkum edilmiş bir suçlu gibi.
Kader çoktan vermiş hükmümüzü,
Cezamız peşin kesilmiş,
Sırtımızda Sezar misali,
Her tarafımız yara bere,kıpkırmızı hançer izi,
Ama inadımızı bir inanç gibi kuşanmışız :
Bu hep kazananlar çağında,
Herkese inat bilmişiz,kaybetmeyi.
Peki ya sen ?
Aşk !
Yalvarırım,
Çevirme bakışlarını.
Bak !
Sana ulaşamadı hançerlerin hiçbiri,
Kolay değil şu çağda kolay değil,
Tam sol tarafımızda,
Yaşamak.
Tam sol tarafımızda,
Haklı bir isyan,
Her an çıkmak isteyen,
Sensin,
Aşk !
Tekrar tekrar her nefeste,
Göğsümüzü yumruklayan..
Ve sen vazgeçince,
Ancak kaybedeceğiz.
Sonrası zaten değil umurumuzda,
Biliyoruz çünkü,
Son bulacak,
Yaşanmayı hak edecek,
Her ne varsa,
İçinde bir parça,
Masum,umut taşıyan..
Aşk yüzüme bak ,
Gözlerimin ta içine,
Yine de,
En sonunda hep sensin.
Her zaman,
Her davadan,haklı çıkan.
Ve hep sensin,
Herkese ve her şeye,
Hatta bize bile,
Hiç korkmadan meydan okuyan.
Yalnızsın bir başınasın,
Ben de tek başıma,
Sadece :
Buna şahidim inan.
18.06.2024
